Kendi derdini büyük görür insan, başka dert yok gibi gelir.. Oysa ki kötünün kötüsü vardır derler ya derdinde daha büyüğü vardır. Son aylarda aklımın hep köşesinde olan bir soru var ve ufakda olsa bir dönüm noktası benim için. O noktayı belirlemek senin elindeyse ve uzun zaman önceden başladıysan düşünmeye bazı artıları vardır. O da elindekiler ile o noktadan sonra elinde olmayacakları tartıya koymaktır aslında. Tartıya koyarsın, tartı her zaman hetorojendir. Sadece, egoist hislerin yüzünden.. Egoist hissini çıkarırsın, duygusallık düşer öbür kefeye.. Zordur karar verek aslında. Karar verirken tarttığımız ve aslında bu yazının da ana konusunu oluşturan elimizdekiler de karar aşamasında aklımıza gelmesi gerekendir.
Bu aşamadan sonra elimden ne çıkacak, elime ne geçecek.. evet bu kadar basit bu soruyu sormaktır. Ama, cevabı bulabilsenizde o kefelere düşen hisler işi karıştırır. Elindekileri iyi düşünmeli insan.. iyi kullanmalı onları kaybetmemek için bir sebebi yoktur. Çünkü, elimizdeki herşey heran gitme ihtimaline sahip şu dünyada. Tabi gidecek diye de ver elektriği ver coşkuyu şeklinde yaklaşmamak lazım. Çünkü “Emanetin yükü ağırdır.” . Biz bize emanet olan kendimize iyi bakmak durumundayız. Elimizdekileri iyi daha sonra pişman olmamak için iyi değerlendirmeliyiz.. en basit ve genel örneği sağlık olsa gerek. Bunun yükü ağır olsa gerek:) Sağlığımızı bahane ederken daha bahaneye daha müsait (Daha kötü durumlar) gelmeli aklımıza ona göre adım atmalıyız.
Teşekkür ederim vaktinizi ayırdığınız için 🙂