ilk gün

İlklerle ilgili bir yazım vardı vakt-i zamanında. Host sorunu ile o güzel yazım kayboldu gitti. “İlkler güzeldir” diyordum orada. İlkler aslında heyecandır biraz. İlk yurtdışına çıkışın, ilk defa yalnızlığı çok derin hissedeceğim hissine kapılarak çıkacağım bir yolculuktu aslında. Türkiye’ den İngiltere’ ye biletimi 6 ay önceden aldım. Uçak yolculuğu İstanbul – Ankara ve Ankara- Stansted Airport / London işlemlerinden oluşuyordu. Bunun için AnadaoluJet firmasını 2 yada 3 kez arayarak, transit yolcu olup olmadığımı anlamaya çalıştım. İstanbul – Ankara seferinde uyumam uçaktaki ufak yemekleri kaçırmam ile sonuçlandı. Bu daha sonra Ankara – Londra seferinde 2 saat uyumayıp beklememe neden oldu:) Ankara havalimanında seçime katılma umuduyla gümrük oylamasına gittim. Ama, bu tip yerlerde oyu sadece yurt dışında ikamet edenler kullanabiliyor. O nedenle, pasoport işlemini halledip, yurt dışı çıkış harcının makbuzuyla, polise gittim(Havaalanında). Neden, İngiltere? ve aile ilgili bilgiler verdikten sonra, el çantalarımda deodorant olmasına rağmen, polisin “Nabalım alıp atalımmı? genç adam bu” demesiyle geçişimi tamamladım.